نکات خود بیمار انگاری

خود بیمار انگاری یا hypochondria نیز به عنوان اختلال اضطراب بیماری (IAD) نامیده می شود. ترس بیش از حد از اینکه شما یک بیماری جدی یا یک بیماری تهدید کننده در زندگی داشته باشید حتى اگر ارائه دهندگان خدمات درمانی به شما اطمینان دهند که شما فقط علائم خفیف دارید یا اصلاً علائمی ندارید.

می تواند باعث شود افراد احساسات طبیعی بدن را به عنوان نشانه ای از یک بیماری جدی تفسیر کنند و یا نگرانی هایی را در افرادی ایجاد کنند که بیماری جسمی نسبت به افرادی که به این بیماری مبتلا هستند نیز جدی تر است. خود بیمار انگاری یک بیماری طولانی مدت است که شدت آن نوساندار است. معمولا میزان این بیماری با توجه به میزان استرس و همچنین با افزایش سن افزایش پیدا خواهد کرد. بیشترین سن بروز این بیماری در بزرگسالی است. اضطراب بیش از حد از وجود و یا عدم وجود بیماری در فرد نیز بسیار تاثیر گذار است.

میزان شیوع خود بیمار انگاری

• خود بیمار انگاری اولیه بین 0.8- 4.5 درصد در مراقبت های اولیه
• 10 تا 20 درصد از افراد سالم سطوح مختلفی از میزان بیماری را نشان دهد.
• ویژگی های بیماری خود بیمار انگاری
• نگرانی یا ترس بیش از حد از داشتن یا ابتلا به یک بیماری جدی حداقل به مدت شش ماه
• نگرانی افراد از علائم خفیف و یا خارج از عرف
• تفسیر نادرست علائم طبیعی بدن
• ترس مداوم از بیماری علیرغم اطمینان دهى وضعیت سلامت توسط ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی
• به دلیل ترس از تشخیص، مرتبا قرار ملاقات های پزشکی را برای اطمینان خاطر یا جلوگیری از بیماری انجام دهید.
• سطح بالایی از اضطراب از وضعیت سلامتی شخصی به طور مکرر علائم بیماری ها بررسی شود.
• به دلیل ترس از به خطر افتادن سلامتی، از رفتن به مکان ها، انجام فعالیت ها و دیدن افراد پیشگیری نماید.
• نگرانی بیش از حد در مورد یک بیماری یا بیماری خاص زیرا در خانواده وجود دارد
• جستجوی مکرر در اینترنت به دنبال علل و علائم بیماری ها
• دشواری در حفظ شغل ، حفظ روابط و انجام فعالیتهای روزانه به دلیل اضطراب و پریشانی

علائم مشترک بیماری خود بیمار انگاری

Hypochondria اغلب با سایر اختلالات روانی مانند وسواس و یا اضطراب همراه است
سوء مصرف مواد و وابستگی به آن ها نیز در بین این افراد رایج است

راه های درمان بیماری خود بیمار انگاری

دارو ها

پزشکان به طور معمول دوست ندارند که برای درمان بیماری خود بیمار انگاری دارو تجویز کنند. اما ممکن است با توجه به میزان اضطراب بیمار برخی از دارو ها را تجویز نمایند.

نکات خود بیمار انگاری

معیارهای تشخیصی

تشخیص این بیماری به بروز علائم و رفتار بیماران بستگی دارد. این علائم توسط یک ارائه دهنده ی خدمات بهداشتی مشاهده می شود یا می تواند توسط افرادی که به بیمار(مانند خانواده و دوستان) نزدیک هستند تشخیص و گزارش شود. بیمار می تواند این علائم را نیز گزارش کند. توجه به دفعات ، مدت و شدت علائم بسیار مهم است.

علائم دیگری که باید از آن آگاهی داشته باشید شامل؛ مراجعه مکرر به پزشک بدون یافته های قابل توجه است ، دیدن چندین پزشک یا

متخصص برای شرایط مشابه بدون یافته های مهم ، یافته های عینی که با شکایات بیمار مطابقت نداشته باشد و عارضه

های قبلی در عملکرد که به طور خود به خود برطرف شده است.

ویژگی های هیپوکندریازیس که اکنون به عنوان “اختلال اضطراب بیماری” نامیده می شود به شرح زیر است:

نگرانی از داشتن یا گرفتن یک بیماری جدی

نگرانی از بیماری تا بیش از شش ماه ادامه دارد. وضعیت پزشکی مورد نظر ممکن است در این مدت تغییر کند
در مورد سلامتی خود به راحتی نگران می شوید.

عدم وجود علائم جسمی

اگر علائم جسمی وجود داشته باشد ، خفیف است. رفتارهای بیش از حد مرتبط با سلامتی مانند بررسی مکرر علائم بیماری یا اجتناب از معاینه پزشکی به دلیل ترس از تشخیص یک وضعیت جدی نگرانی بیش از حد از وضعیت پزشکی فعلی ، یا سابقه خانوادگی یک بیماری تا حد اضطراب یا اختلال قابل توجه.

www.physio-pedia.com/Hypochondriasis

برخی از مقالات مرتبط 

انواع فوبیا

روان درمانی

ترس از حفره ها 

درمان افسردگی

بلوغ عاطفی 

خود بیمار انگاری

ترس از حفره ها

ترایپوفوبیا ، ترس از سوراخ و یا حفره های کوچک است. زمانی که مردم حفره ، سوراخ و یا انواع آن را می بینند دچار ترس می شوند. برای مثال زمانی که دسته ای از این حفر و یا سوراخ ها را می بینند، نشانه های از ترس و وحشت را تجربه می کنند. در خصوص ترایپوفوبیا صحبت و بررسی های زیادی انجام شده است.

ترایپوفوبیا چیست؟

ترایپوفوبیا به دلیل ترس از حفره و سورخ ها اغلب بروز پیدا می کند. اما این نکته مهم است که ممکن است این نوع از فوبیا را با برخی دیگریکسان بدانند و در آن گروه قرار دهند.
زمانی که افراد موارد ترسناک می بینند، از خود نشانه هایی مانند ترسیدن، تهوع، خارش، عرق کردن و لرزش بروز می دهند.
ترایپوفوبیا یا ترس از حفره ها از جمله مواردی است که در آن فرد با دیدن عکس های مربوط به حفره و یا سوراخ نیز دچار حمله های عصبی ممکن است شود.

موارد ایجاد ترس از حفره ها

بررسی ها در خصوص ترس از حفره ها هنوز ادامه دارد و به طور کامل به دست نیامده است ولی برخی از مواردی که برای افراد ترس آور است عبارتند از :
• اشکال لانه زنبوری
• توت فرنگی
• غلات دانه درخت سدر
• انار
• بخار و مه
• حباب
• حشره
• مرجان دریایی
• اسفنج

با این حال ممکن است عوامل دیگری در ایجاد ترس برای افراد، تاثیر گذار باشد. مثلا پوست حیوانات و یا برخی از لباس های افراد نیز این احساس را در فرد ایجاد نماید.

علائم ترایپوفوبیا

برخی ازعلائم این نوع از فوبیا، ممکن است با سایر فوبیا ها یکسان باشد. بعد از دیدن حفره، سوراخ و یا موارد مشابه در واقعیت و یا عکس اغلب افراد موارد زیر را تجربه می کنند:
• احساس درد
• ترس و اضطراب
• افزایش تعداد تنفس و ضربان قلب
• عرق کردن
• خارش
• استفراغ
• درد بدن
• لرزش

ترایپوفوبیا می تواند باعث ایجاد علائم مربوط به ترس، انزجار یا هر دو شود، گرچه تحقیقات نشان می دهد که مردم عکس العمل بیشتری در خصوص ترس نسبت به انزجار از خود نشان می دهند.

علاوه بر تجربه علائم مانند ترس و انزجار، افراد مبتلا به ترایپوفوبیا اغلب تغییرات رفتاری را نیز تجربه می کنند.
مثلا از برخی از اشیا و یا مواد خوراکی دوری می کنند. برای مثال از خوردن توت فرنگی و یا برخی از شکلات ها نیز خودداری می کنند و یا از رفتن به محیط های خاص که دارای تصاویر و یا کفپوش های دارای طرح حفره و یا سوراخ است اجتناب می کنند.

دلایل بروز ترایپوفوبیا

مطالعات درخصوص ترایپوفوبیا هنوز محدود است ولی برخی از دلایل و علت بروز این نوع فوبیا نیز بیان شده است که به شرح زیرند.

علت تکاملی

مطابق یکی از معروف ترین نظریه ها، ترس از حفره ها یکی از پاسخ های اصلی در برابر موارد خطرناک و یا بیماری زاست. ترس از بیماری های پوستی، انگل ها و سایر عوامل عفونی نیز بخشی از این فوبیا می باشد.

ترس از حیوانات خطرناک

تئوری دیگری که روانپزشک شان برای این بیماری در نظر گرفته اند، سوراخ های خوشه ای، همچنین ظاهر مشابه با الگو های پوستی در برخی از حیوانات سمی مانند مار نیز می تواند علت بروز حفره هراسی و تشدید آن شود.

برخی دیگر از علت ها

• ترس از موارد عفونی
• پاسخ به موارد خاص
• ترس از محیط های خاص

درمان

درمان خاص و ثایت شده ای برای درمان این بیماری اثبات نشده است. با این حال با مراجعه به روانپزشک خوب می توان درمان هایی را برای کاهش ترس های خاص دریافت کرد تا این علائم کاهش یابد.
برخی از راه های درمانی عبارتند از :

• قرار گیری در معرض موارد ترس زا
• درمان رفتاری شناختی
• تکنیک های آرامش بخش
• دارویی

https://www.verywellmind.com/trypophobia-4687678

برخی از مقالات مرتبط 

انواع فوبیا

روان درمانی

فوبیای مدرسه

فوبیای مدرسه یا School Phobia چیست؟ فوبیای مدرسه به معنای ترس بیش از حد و غیر قابل کنترل از مدرسه می باشد. آیا این مورد قابل حل شدن است؟ یک کودک در صورتی که تکالیفش را انجام نداده باشد و یا با یکی از همکلاسی هایش مشکلی داشته باشد، شاید به بهانه های مختلف از رفتن به مدرسه سر باز زده و از مدرسه رفتن بترسد. این موارد و مشابه آنها با فوبیای مدرسه متفاوت است. در کودکان مبتلا به فوبیا مدرسه، کودک به طور کلی و همیشه از مدرسه رفتن ترس شدید دارد و این ترس مشکلات عدیده ای را برای وی به وجود می آورند.
در مواردی راه رفتن در حیاط مدرسه به دلیل بزرگ بودن محوطه، شمار افراد زیادی که در محل هستند و احساس گم شدن در مدرسه برای کودک ترسناک است. کودکان مبتلا به این بیماری حتی از فکر کردن و تصور مدرسه رفتن هم وحشت زده و پریشان می شوند. بسیاری از آنها دور شدن از خانه، پدر و مادر وحشت زده شان کرده و دچار استرس بیش از حد می شوند. دیگر علائم این اختلال ؛ افسردگی، علائم و دردهای فیزیکی و بد اخلاقی بی دلیل می باشد.

خودداری از مدرسه رفتن

کودکان مبتلا به فوبیای مدرسه، همواره سعی در ترغیب والدین خود دارند تا به آنها اجازه دهند که در منزل بمانند. این بچه ها علائمی مانند سر درد، دل درد یا دیگر امراض جسمانی را احتمالاً تجربه کرده ولی این علائم در حقیقت نتیجه استرس و اضطراب و افسردگی بیش از حد است.
کودکانی که فوبیای مدرسه دارند با کودکانی که از مدرسه فرار می کنند تفاوت دارند. کودکانی که از مدرسه فرار می کنند از محیط مدرسه ترس ندارند، بلکه غیبت از مدرسه را از والدین خود پنهان کرده و رفتار های هنجار شکنانه دارند. این کودکان از انجام تکالیف خود امتناع می کنند ولی کودکان درگیر فوبیای مدرسه کاملاً تفاوت دارند. آنها اگر بتوانند به مدرسه می روند ولی ترس مانع آنها می شود.

درمان فوبیای مدرسه

درمان فوبیای مدرسه نیازمند درمان های حرفه ای بوده و والدین نمی توانند این مشکل را برطرف کنند. روانپزشک می تواند با تکنیک های روان درمانی به مشکلات زیر پی ببرد:
– تشخیص مشکلات اضطراب و استرس در کودک
– مشکلاتی مانند قلدری کردن کودک
– میزان سختی موارد آموزشی
– مشکلات خانوادگی و مشاجرات درون خانواده
– بررسی وجود مشکل شدید روانی
همچنین روانپزشک مشکلات و دردهای جسمی کودک را بررسی می کند و روند درمان را آغاز می کند.
منبع : https://study.com/academy/lesson/what-is-school-phobia-treatment-symptoms-interventions.html

درمان فوبی

فوبی، ترس زیاد و غیر معقول در موقعیت های مختلف می باشد . در این حالت فرد خود می داند که ترسش بی مورد است ولی دائما در این حالت به سر می برد. ترس در هنگام تنهایی یا خلوت مانند ترس از آب ، تاریکی، چاله ، صدا و ترس عمومی مانند ترس از فضای عمومی، قطار، هواپیما ، جمعیت از جمله حالت هایی است که فرد تجربه می کند. در اینگونه بیماری فرد کنترلی بر ترس ندارد و بدون اینکه حتی در موقعیتی ترس آور قرار بگیرند آن را در ذهن تجسم می کنند.

علائم بیماری فوبی

1. اضطراب بیش از حد
2. تپش قلب
3. تعریق زیاد
4. لرزش در دست
5. حالت تهوع و استفراغ
6. سرگیجه
7. خستگی مفرط
8. در موارد نادری غش کردن
9. احساس درد در ناحیه پشت و شانه
10. ناراحتی گوارشی مانند درد معده
11. احساس تحقیر شدن
12. وسواس فکری و عملی

انواع بیماری فوبيا

1. ترس از مکان های باز

این نوع فوبی بیشتر در خانم ها در سنین 12 تا 35 سالگی مشاهده می شود. در بیشتر موارد افسردگی به همراه این بیماری می باشد.

2. ترس اجتماعی

این ترس در قرار گرفتن در موقعیت های اجتماعی به وجود می آید . در افراد دارای این نوع فوبی اعتماد به نفس پایین دیده می شود. فرد به راحتی نمی تواند صحبت کند حتی از کارهای عادی مانند خوردن ، نوشتن و خواندن در حضور جمع می ترسد .

3. ترس از حیوانات

ترس از برخی حیوانات و حشره ها مانند سوسک ، موش و سایر موجوداتی که معمولا در خانه ها دیده می شود از این نوع فوبی می باشد که بیشتر در بین خانم ها شایع می باشد .

درمان فوبی

این جمله را بارها شنیده اید که برای از بین بردن ترس باید به سراغ آن رفت. بسیاری از روان پزشکان معتقدند برای درمان فوبی باید فرد را با چیزی که از آن می ترسد روبرو کرد. برخی به روش تدریجی حساسیت زدایی مس کنند و برخی به طور ناگهانی از روش غرقه سازی استفاده می کنند.كه تمام موارد ذكر شده ميتواند مفيد باشد بشرطى كه به موقع و توسط فرد دوره ديده امجام شود، همچون بسيارى از اختلالات روانپزشكى “دارو درمانى” نيز ميتواند كمك كننده باشد كه طبق دستور متخصص اعصاب و روان تجويز ميگردد.

برخی از خدمات دکتر سعید انصاری روانپزشک
درمان استرس
درمان اضطراب
درمان اختلال  خواب
راه های ارتباطی
شماره تماس: 02126415010 – 09016852008
منتظر نظرات و پیشنهادات شما عزیزان هستیم
با تشکر مدیریت سایت انصاری روانپزشک

برای اطلاع از بهترین روانپزشک در تهران روی ادامه مطلب کلیک کنید .

اختلال اضطراب اجتماعی یا هراس اجتماعی یک وضعیت پزشکی است که باعث ترس و اضطراب در هنگام قرار گرفتن در کنار افرادی در موقعیت های اجتماعی می شود. افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی می ترسند از طرف دیگران قضاوت و یا تماشا شوند. برای درمان این اختلال میتوان از طریق گفتار درمانی و داروهایی مانند داروهای ضد افسردگی اقدام کرد.

اضطراب حالتی است که پیامدهای زیادی دارد: معمولا شناخت فرد و احساسات فرد را تحت تاثیر قرار میدهد. اما وجه افتراق آن از ترس چیست؟! ترس پاسخ متناسبی به یک تهدید شناخته شده است (مثلا ترس از زلزله یا حمله حیوان و …) در صورتی که اضطراب پاسخ به تهدیدی است که ناشناخته و مبهم است (یعنی فرد دلیل خاصی را برای احساس استرس و نگرانیش ذکر نمیکند یا اگر هم بیان کند دلیل قانع کننده ای نیست!). اضطراب شامل احساس وحشتی است که با علایم جسمی همچون: تپش قلب، تنگی نفس، احساس مرگ قریب الوقوع و … همراه است.

یکی از انواع اختلالات اضطرابی “هراس اجتماعی” است. در واقع اضطراب یا هراس اجتماعی یک ترس غیر منطقی از وضعیت های اجتماعی است (نظیر صحبت کردن در جمع،غذا خوردن در جمع، استفاده از توالت های عمومی و …). معمولا این اختلال در اوایل نوجوانی شروع میشود اما ممکن است در کودکی هم شروع شود. از هر ۷ نفر یکنفر به این اختلال مبتلا است و مرد و زن شانس ابتلای یکسانی دارند.

بیشتر بخوانید: درمان افسردگی

اختلال اضطراب اجتماعی یا هراس چیست؟

اختلال اضطراب اجتماعی (که قبلا به عنوان فوبیای اجتماعی شناخته می شد) یک وضعیت سلامت روانی است که در آن شما ترس شدید و مداوم از قضاوت منفی و یا دیده شدن توسط دیگران را تجربه می کنید.

هراس اجتماعی یک اختلال اضطرابی بسیار شایع می‌باشد.

افرادی که به اختلال اضطراب اجتماعی مبتلا هستند، در موقعیت‌های خاص یا در همه موقعیت‌های اجتماعی دچار اضطراب یا ترس می‌شوند، از جمله این موقعیت ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• ملاقات با افراد جدید.
• اجرا در مقابل مردم.
• گرفتن یا برقراری تماس های تلفنی.
• استفاده از سرویس های بهداشتی عمومی
• درخواست کمک در رستوران، فروشگاه یا مکان عمومی دیگر.
• دوستیابی.
• پاسخ دادن به یک سوال در حضور مردم.
• غذا خوردن جلوی مردم
• شرکت در مصاحبه.

یکی از ویژگی های اصلی هراس اجتماعی این است که شما از قضاوت، طرد شدن و یا تحقیر شدن می ترسید.

اضطراب اجتماعی چه کسانی را تحت تاثیر قرار می دهد؟

اختلال اضطراب اجتماعی یک بیماری شایع سلامت روان است که می تواند هر فردی را تحت تاثیر قرار دهد. اکثر افرادی که اختلال اضطراب اجتماعی دارند قبل از 20 سالگی علائم آن را تجربه می کنند. زنان نسبت به مردان میزان اضطراب اجتماعی بیشتری را تجربه می‌کنند.

اختلال اضطراب اجتماعی چقدر شایع است؟

اختلال اضطراب اجتماعی غیر معمول نیست. هراس اجتماعی سومین بیماری شایع سلامت روان پس از اختلال مصرف مواد و افسردگی می‌باشد که تقریباً 5 تا 10 درصد از مردم در سراسر جهان را تحت تاثیر قرار داده است.

آیا انواع مختلفی از اضطراب اجتماعی وجود دارد؟ یک فرد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی می تواند شکل خفیف، متوسط یا شدید آن را داشته باشد. برخی از افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی تنها با یک نوع موقعیت، مانند غذا خوردن در مقابل دیگران یا نمایش در مقابل دیگران، علائم را تجربه می کنند، در حالی که سایر افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی، ممکن است علائم را در چندین یا همه اشکال تعامل اجتماعی تجربه کنند.

برای تشخیص این اختلال نیاز به مصاحبه و معاینه دقیق توسط روانپزشک است و صرف وجود اضطراب در جمع نمیتوان به آن “اختلال هراس اجتماعی” گفت.
از جمله معیارهایی که برای تشخیص این اختلال ضروری است میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
۱- ترس بارز و پایدار در یک یا چند وضعیت اجتماعی که در آن موقعیت ها، شخص با افراد نا آشنا روبرو شده و احتمالا در معرض مشاهده دیگران قرار میگیرد. در این حالت فرد میرسد عملی انجام دهد که موجب تمسخر یا شرمندگی وی گردد.
۲- موقعیت فوق که به آن اشاره شد تقریبا همیشه سبب بروز اضطراب شود.
۳- فرد میداند که ترس وی مفرط و غیر معقول است.
۴- فرد از مواجهه با چنین موقعیت هایی خودداری میکند.
۵- این اضطراب یا ترس از روبرو شدن از موقعیت اضطراب آور موجب مشکلاتی در زندگی اجتماعی، شغلی، تحصیلی و … میگردد.
باید به یاد داشته باشیم عللی دیگری همچون مشکلات جسمانی ( پرکاری تیرویید، اختلالات هورمونی و …) میتوانند سبب بروز استرس و اضطراب شوند که پزشک معالج تان در تشخیص آنها به شما کمک خواهند کرد.