آیا افسردگی مزمن خفیف دارید؟
افراد مبتلا به افسردگی مزمن خفیف ممکن است حتی متوجه نباشند که افسرده هستند. در واقع، احساسات مزمن ناراحتی و خلق و خوی ضعیفی که آنها تجربه می کنند ممکن است برای مدت طولانی وجود داشته باشد و این افراد احساس کنند که موارد طبیعی هستند.
با این حال، این که زندگی را همیشه با احساس ناراحتی پشت سر بگذاریم امری عادی نیست. همه ی افراد گهگاهی در واکنش به رویدادهای غمگین یا استرس زای زندگی خود دچار حملات روحی می شوند، اما این احساس افسردگی نباید دائماً زندگی شما را مختل کند. در ادامه مقاله در سایت دکتر سعید انصاری روانپزشک با ما همراه باشید…
محتوا
علائم
افسردگی مزمن خفیف خود یکی از علائم اختلال افسردگی مداوم (PDD) است که قبلا به عنوان دیس تایمیا ( Dysthymia) یا اختلال دیس تایمیک (dysthymic disorder) شناخته می شد.
دیستیمیا قبلاً به طور جداگانه از افسردگی اساسی مزمن در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی دسته بندی و ذکر شده بود، اما از آنجا که هیچ تفاوت علمی معناداری بین آنها یافت نشد، این اختلالات در ویرایش پنجم این راهنما با هم ترکیب شدند.
علائم و نشانه های افسردگی مداوم بسیار شبیه به اختلال افسردگی اساسی است، با این تفاوت که در افسردگی مداوم این علایم خفیف تر هستند و ماهیت مزمن دارند.
علائم PDD یا اختلال افسردگی مداوم عبارتند از:
- تغییرات در اشتهای فرد یا تغییرات وزن
- خستگی
- احساس ناامیدی، بی ارزشی یا گناه
- عدم خوشحالی و لذت نیردن از هیچ چیز
- انرژی کم و کاهش انگیزه
- بی قراری
- ناراحتی، بغض، گریه های مکرر
- مشکلات خواب
- فکر کردن به مرگ یا خودکشی
- مشکل در دقت، تمرکز و تصمیم گیری
علل ابتلا به افسردگی مزمن خفیف
مانند اختلال افسردگی اساسی، اختلال افسردگی مداوم نیز یک وضعیت چند عاملی است، به این معنی که احتمالاً ناشی از ترکیبی از سابقه ی ژنتیکی، عدم تعادل بیوشیمیایی، استرس و فشار زندگی و شرایط محیطی است.
در حدود سه چهارم از بیماران مبتلا به دیس تایمی، علت اصلی ابتلا به این اختلال مشخص نیست. اما افراد مبتلا به PDD عوامل پیچیده دیگری مانند بیماری های مزمن، دیگر اختلالات روانپزشکی یا مصرف مواد مخدر را دارند. در موارد این چنین، گفتن اینکه آیا افسردگی مستقل از شرایط دیگر و پس از درمان یا برطرف کردن برخی از این این عوامل باز هم وجود دارد یا خیر، بسیار دشوار می شود. به علاوه، این عوامل اغلب دور باطل ایجاد می کنند که در آن هر بیماری درمان دیگری را دشوارتر می کند.
تشخیص
تشخیص این نوع از افسردگی نیز مانند سایر اشکال افسردگی، با انجام یک آزمایش خون یا اسکن مغزی چیزی غیرممکن است و متاسفانه نمی توان از هیچکدام از این راهکارهای تشخیصی برای تشخیص افسردگی استفاده کرد. در عوض، پزشکان باید علائم و نشانه های این بیماری را در بیمار جستجو کنند و با تحلیل گفته ها و توصیفات خود بیمار سعی در ارائه ی یک تشخیص درست و دقیق داشته باشند.
پزشکان و متخصصان سلامت روان می توانند بررسی کنند که آیا علائم بیمار با الگوی ارائه شده توسط DSM-5 (کتاب راهنمای تشخیص اختلالات روانی مانند افسردگی) مطابقت دارد یا خیر.
با اختلال دیس تایمیک، پزشکان باید تعیین کنند که آیا علائم بیمار برای مدت طولانی (حداقل دو سال برای بزرگسالان و یک سال برای کودکان) وجود داشته است یا خیر. علاوه بر این، آنها بررسی خواهند کرد که آیا شدت علائم کمتر از آن چیزی است که بیمار ممکن است با یک اختلال افسردگی اساسی تجربه کند یا خیر.
پزشکان همچنین از آزمایشهای خون و ادرار برای رد کردن شرایط پزشکی احتمالی مانند کمکاری تیروئید که میتواند باعث علائمی مانند افسردگی مزمن خفیف شود، استفاده میکنند. سایر عواملی که پزشک هنگام تشخیص در نظر می گیرد شامل سابقه پزشکی بیمار و همچنین وجود سابقه افسردگی در خانواده وی است. علاوه بر این موارد برخی تست های روانشناسی نیز ممکن است توسط پزشک از بیمار گرفته شود تا به روند تشخیص کمک شود.
درمان
اختلال افسردگی مداوم به بسیاری از درمان های مشابهی که برای درمان افسردگی اساسی استفاده می شود پاسخ می دهد. به طور کلی پزشک متناسب با شرایط هر بیمار داروهای ضد افسردگی را برای او تجویز خواهد کرد، همچنین مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) نیز یکی دیگر از راهکارهای درمانی افسردگی می باشد.
علاوه بر این، روان درمانی، که با عنوان گفتار درمانی نیز شناخته می شود، اغلب می تواند برای افراد مبتلا به افسردگی مزمن خفیف بسیار مفید باشد.
مقابله
چندین درمان خودمراقبتی نیز وجود دارد که می تواند به درمان افسردگی مزمن خفیف کمک کند. در اینجا چند پیشنهاد وجود دارد که باید در نظر داشته باشید:
- بیشتر روزهای هفته 30 دقیقه ورزش با شدت متوسط داشته باشید و در صورت امکان سعی کنید به مرور سطح تمرینات ورزشی خود را بالاتر ببرید
- از مصرف الکل و مواد مخدر غیرقانونی خودداری کنید
- مطمئن شوید که داروهای خود را به درستی مصرف می کنید. پیش از مصرف هرگونه مکمل یا داروی گیاهی حتماً با پزشک خود مشورت کنید
- رژیم غذایی متنوع و مغذی داشته باشید
- کارهایی که از انجام دادن آنها لذت می برید را انجام دهید
- سعی کنید که در یک محیط آرام و به اندازه کافی بخوابید
- به دنبال دوستانی باشید که سرشار از انرژی مثبت هستند و با حمایت شما نشان می دهند که به شما اهمیت می دهند.
اگر دیس تایمی برای شما تشخیص داده شده است، اما علائم افسردگی شما بدتر می شود، حتما با پزشک خود صحبت کنید. آنها علائم شما را مجددا ارزیابی کرده و در صورت لزوم روند درمان شما را از نو تنظیم می کنند.