افسردگی مزمن: علت، علائم و راههای مدیریت
افراد مبتلا به افسردگی مزمن ممکن است حتی متوجه نباشند که افسرده هستند. در واقع، احساسات مزمن ناراحتی و خلق و خوی ضعیفی که آنها تجربه میکنند ممکن است برای مدت طولانی وجود داشته باشد و این افراد احساس کنند که موارد طبیعی هستند.
با این حال، این که زندگی را همیشه با احساس ناراحتی پشت سر بگذاریم امری عادی نیست. همهی افراد گهگاهی در واکنش به رویدادهای غمگین یا استرس زای زندگی خود دچار حملات روحی میشوند، اما این احساس افسردگی نباید دائماً زندگی شما را مختل کند. در ادامه مقاله در سایت دکتر سعید انصاری با ما همراه باشید تا درباره افسردگی مزمن بیشتر بدانیم.
محتوا
چگونه میتوانم بفهمم که آیا افسردگی مزمن دارم یا خیر؟
تشخیص افسردگی مزمن نیازمند ارزیابی توسط یک حرفهای در حوزه بهداشت روانی، مانند روانشناس یا روانپزشک، است. اما در ادامه، برخی از ویژگیها و نشانههایی که ممکن است بر افسردگی مزمن اشاره کنند را برای شما توضیح میدهم:
✔ مدت زمان
افسردگی مزمن معمولاً برای یک دوره طولانی از زمان (مثلاً حداقل دو سال) ادامه دارد و در طول این مدت، نشانهها و علائم آن پایدار میباشند.
✔ شدت علائم
در افسردگی مزمن، علائم عموماً شدید و پایدار هستند و بر طول زمان تغییر چندانی نمیکنند. شما ممکن است احساس بیاشتهایی، خستگی، افزایش وزن یا کاهش وزن، بیخوابی یا خواب بیش از حد، کاهش تمرکز و تمایل به انزوا و اجتناب از فعالیتهای روزمره را داشته باشید.
✔ تأثیر بر زندگی روزمره
افسردگی مزمن معمولاً بر زندگی روزمره شما تأثیر منفی گذاشته و عملکرد شما را در کار، تحصیل، روابط و سایر فعالیتهای روزمره مختل میکند.
✔ قرار گرفتن درمعرض عوامل مختلف
افراد مبتلا به افسردگی مزمن ممکن است در معرض عوامل استرس زیادی قرار بگیرند و با وجود تلاشهای متعدد، علایم آنها بهبود نمییابد یا بهبود بسیار کمی دارد.
✔ تاریخچه
در برخی موارد، افسردگی مزمن میتواند دارای تاریخچه تکراری باشد، به این معنی که شما در گذشته نیز دورههای طولانی از افسردگی را تجربه کردهاید.
بیشتر بخوانید: مشاوره آنلاین روانشناسی
برای دریافت مشاوره از دکتر سعید انصاری فرم زیر را پر کنید:
علائم افسردگی مزمن چیست؟
افسردگی مزمن خفیف خود یکی از علائم اختلال افسردگی مداوم (PDD) است که قبلاً به عنوان دیس تایمیا ( Dysthymia) یا اختلال دیس تایمیک (dysthymic disorder) شناخته میشد.
دیستیمیا قبلاً به طور جداگانه از افسردگی اساسی مزمن در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی دستهبندی و ذکر شده بود، اما از آنجا که هیچ تفاوت علمی معناداری بین آنها یافت نشد، این اختلالات در ویرایش پنجم این راهنما با هم ترکیب شدند.
علائم و نشانههای افسردگی مداوم بسیار شبیه به اختلال افسردگی اساسی است، با این تفاوت که در افسردگی مداوم این علائم خفیفتر هستند و ماهیت مزمن دارند.
علائم PDD یا اختلال افسردگی مداوم عبارتند از:
- تغییرات در اشتهای فرد یا تغییرات وزن
- خستگی
- احساس ناامیدی، بی ارزشی یا گناه
- عدم خوشحالی و لذت نیردن از هیچ چیز
- انرژی کم و کاهش انگیزه
- بی قراری
- ناراحتی، بغض، گریه های مکرر
- مشکلات خواب
- فکر کردن به مرگ یا خودکشی
- مشکل در دقت، تمرکز و تصمیم گیری
بیشتر بخوانید: درمان افسردگی
علل ابتلا به افسردگی مزمن چیست؟
ابتلا به افسردگی مزمن به عوامل گوناگونی برمیگردد که میتواند ترکیبی از عوامل ژنتیکی، عوامل محیطی و عوامل روانشناختی باشد. درک دقیق علت افسردگی مزمن هنوز به طور کامل مشخص نشده است و ممکن است به عوامل مختلفی برگردد که در زیر به برخی از مهمترین عوامل اشاره میکنم:
◀ عوامل ژنتیکی
ژنتیک میتواند نقش مهمی در افسردگی مزمن ایفا کند. افرادی که خانوادهای با سابقه افسردگی مزمن دارند، احتمال ابتلا به این بیماری را بیشتر دارند. البته، عوامل ژنتیکی تنها عامل محرک نیستند و تعامل با عوامل محیطی نیز دارند.
◀ عوامل محیطی
عوامل محیطی نیز میتوانند در افزایش خطر ابتلا به افسردگی مزمن نقش داشته باشند. مثلاً تجربه رویدادهای تراژیک مانند از دست دادن عزیزان، تجربه آسیبهای جسمی یا روانی، مشکلات مالی، استرس شغلی، مشکلات رابطهای و اجتماعی و غیره میتوانند به افزایش احتمال افسردگی مزمن منجر شوند.
◀ عوامل روانشناختی
عوامل روانشناختی میتوانند نقش مهمی در افسردگی مزمن ایفا کنند. افرادی که شخصیتهای نگرانکننده، پرخاشگر یا متمایل به تفکر منفی دارند، بیشتر در معرض خطر افسردگی مزمن قرار دارند. همچنین، تجربه ترس، نگرانی یا استرس مزمن میتواند عاملی در ایجاد افسردگی مزمن باشد. (درمان استرس)
◀ عوامل فیزیکی
برخی عوامل فیزیکی نیز میتوانند باعث افسردگی مزمن شوند. به عنوان مثال، بیماریهای مزمن مانند سرطان، بیماریهای عصبی، بیماریهای قلبی، عوارض داروها و مصرف مواد مخدر میتوانند عاملی در بروز افسردگی مزمن باشند.
درمان افسردگی مزمن چگونه است؟
اختلال افسردگی مزمن به بسیاری از درمان های مشابهی که برای درمان افسردگی اساسی استفاده می شود پاسخ می دهد. به طور کلی پزشک متناسب با شرایط هر بیمار داروهای ضد افسردگی را برای او تجویز خواهد کرد، همچنین مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) نیز یکی دیگر از راهکارهای درمانی افسردگی مزمن است.
علاوه بر این، روان درمانی، که با عنوان گفتار درمانی نیز شناخته می شود، اغلب می تواند برای افراد مبتلا به افسردگی مزمن خفیف بسیار مفید باشد.
بیشتر بخوانید: درمان اضطراب
چگونه با افسردگی مزمن مقابله کنیم؟
چندین درمان خودمراقبتی نیز وجود دارد که می تواند به درمان افسردگی مزمن خفیف کمک کند. در اینجا چند پیشنهاد وجود دارد که باید در نظر داشته باشید:
- بیشتر روزهای هفته 30 دقیقه ورزش با شدت متوسط داشته باشید و در صورت امکان سعی کنید به مرور سطح تمرینات ورزشی خود را بالاتر ببرید
- از مصرف الکل و مواد مخدر غیرقانونی خودداری کنید
- مطمئن شوید که داروهای خود را به درستی مصرف می کنید. پیش از مصرف هرگونه مکمل یا داروی گیاهی حتماً با پزشک خود مشورت کنید
- رژیم غذایی متنوع و مغذی داشته باشید
- کارهایی که از انجام دادن آنها لذت می برید را انجام دهید
- سعی کنید که در یک محیط آرام و به اندازه کافی بخوابید
- به دنبال دوستانی باشید که سرشار از انرژی مثبت هستند و با حمایت شما نشان می دهند که به شما اهمیت می دهند.
اگر دیس تایمی برای شما تشخیص داده شده است، اما علائم افسردگی مزمن شما بدتر می شود، حتما با پزشک خود صحبت کنید. آنها علائم شما را مجددا ارزیابی کرده و در صورت لزوم روند درمان شما را از نو تنظیم می کنند.
نتیجهگیری
افسردگی مزمن یک واقعیت چالشبرانگیز است که نیاز به رویکردهای گسترده و متعدد برای مدیریت آن دارد. برای مقابله با افسردگی مزمن، ایجاد یک برنامه درمانی جامع از اهمیت بالایی برخوردار است.
اهمیت فعالیتهای ورزشی و فعالیتهای روزانه نیز در مقابله با افسردگی مزمن بسیار حائز اهمیت است. ورزش منظم میتواند هورمونهای خوبی را در بدن افزایش داده و بهبود را در روحیه فرد ایجاد کند.