بیماری روان تنی
بیماری روان تنی وضعیتی است که در آن عوامل روانشناختی مانند استرس، اضطراب یا افسردگی به صورت علائم جسمانی ظاهر می شوند. این علائم فیزیکی می تواند از سردرد و معده درد گرفته تا درد قفسه سینه و مشکل در تنفس متغیر باشد. بیماری روان تنی اغلب به دلیل ترکیبی از عوامل روانی و فیزیکی، مانند یک بیماری زمینه ای، استرس های محیطی، یا یک رویداد آسیب زا ایجاد می شود.
علائم جسمی بیماری روان تنی می تواند شدید باشد و در زندگی روزمره اختلال ایجاد کند. درمان بیماری روان تنی معمولاً شامل ترکیبی از روان درمانی، دارو درمانی و تغییر سبک زندگی است. روان درمانی می تواند به شناسایی و رسیدگی به علل روانی زمینه ای علائم فیزیکی کمک کند، در حالی که دارو می تواند به مدیریت علائم فیزیکی کمک کند. تغییرات سبک زندگی مانند ورزش منظم، تغذیه سالم و مدیریت استرس نیز می تواند به کاهش شدت علائم فیزیکی کمک کند. با درمان مناسب می توان بیماری روان تنی را مدیریت کرد و علائم جسمی را کاهش داد.
بیماری روان تنی از دو بخش روان (سايكو) و بدن (سوما) تشكيل شده است. یک اختلال روانی- جسمی نوعی بیماری است که هم ذهن و هم بدن را درگیر می کند. تصور می شود برخی از بیماری های جسمی به ویژه در معرض ابتلا به عوامل روانی مانند استرس و اضطراب قرار دارند. وضعیت روحی فعلی شما می تواند در هر زمان معینی بر یک بیماری جسمی تأثیر بگذارد.
تصور می شود برخی از بیماری های جسمی به ویژه در معرض ابتلا به عوامل روانی مانند استرس و اضطراب قرار دارند. به عنوان مثال ، اینها شامل پسوریازیس ، اگزما، زخم معده ، فشار خون بالا و بیماری های قلبی است. تصور می شود که قسمت جسمی واقعی بیماری (میزان بثورات ، سطح فشار خون و غیره) می تواند تحت تأثیر عوامل روانی باشد. اثبات این کار دشوار است. با این حال ، بسیاری از مبتلایان به این و سایر بیماریهای جسمی می گویند که وضعیت روحی فعلی آنها می تواند در هر زمان بر وضعیت بدنی آنها تأثیر بگذارد.
در برخی افراد فاکتورهای روانی باعث ایجاد علائم جسمی می شوند اما در جایی که بیماری جسمی وجود ندارد ، از اصطلاح بیماری روان تنی استفاده می کنند. به عنوان مثال ، درد قفسه سینه ممکن است در اثر استرس ایجاد شود و هیچ بیماری جسمی پیدا نشود.
محتوا
علائم بیماری روان تنی
بیماری روان تنی یک اختلال جسمانی است که در اثر عوامل روانی ایجاد می شود. این وضعیتی است که در آن استرس روانی می تواند خود را به صورت علائم فیزیکی نشان دهد. علائم شایع بیماری روان تنی شامل سردرد، درد قفسه سینه، درد معده، خستگی و سرگیجه است. سایر علائم فیزیکی ممکن است شامل تنگی نفس، تنش عضلانی، ضربان قلب سریع و مشکل در خواب باشد.
افراد مبتلا به بیماری روان تنی ممکن است علائم عاطفی مانند افسردگی، اضطراب و تحریک پذیری را نیز تجربه کنند و مجبور شوند برای درمان افسردگی خود نیز اقدام کنند. توجه به این نکته ضروری است که بیماری روان تنی یک بیماری روانی نیست، بلکه یک اختلال جسمی ناشی از استرس روانی است. اگر هر یک از علائم بیماری روان تنی را تجربه می کنید، ضروری است که به دنبال کمک پزشکی باشید.
روان درمانگر میتواند به تشخیص بیماری و ارائه درمان برای کمک به مدیریت علائم کمک کند. درمان ممکن است شامل داروها، تغییر شیوه زندگی، روان درمانی و تکنیک های آرام سازی باشد. یادآوری این نکته مهم است که بیماری روان تنی قابل درمان است و با درمان مناسب، افراد می توانند علائم خود را مدیریت کنند و زندگی سالم و رضایت بخشی داشته باشند.
علل بیماری روان تنی
بیماری روان تنی یک بیماری جسمی است که در اثر عوامل روانی یا عاطفی ایجاد یا بدتر می شود. این یک نوع بیماری است که اغلب به اشتباه درک می شود و نادیده گرفته می شود، اما در واقع بسیار رایج است. علل بیماری های روان تنی را می توان به دو دسته تقسیم کرد: بیولوژیکی و روانی.
از جنبه بیولوژیکی، استعدادهای ژنتیکی خاصی وجود دارد که می تواند فرد را مستعد ابتلا به بیماری های روان تنی کند. این می تواند شامل سابقه خانوادگی بیماری روانی و همچنین برخی شرایط پزشکی مانند دیابت یا بیماری قلبی باشد. علاوه بر این، برخی داروها، مانند داروهای ضد افسردگی، می توانند خطر ابتلا به بیماری های روان تنی را افزایش دهند.
از جنبه روانشناختی، استرس عامل اصلی در ایجاد بیماری روان تنی است. این می تواند شامل استرس ناشی از کار، خانواده، روابط یا هر منبع دیگری باشد. علاوه بر این، ترومای حل نشده مانند سوء استفاده فیزیکی یا جنسی نیز می تواند منجر به بیماری روان تنی شود. سایر عوامل روانشناختی که می توانند به بیماری روان تنی کمک کنند عبارتند از افسردگی، اضطراب و اختلالات شخصیت.
شناخت علائم و نشانه های بیماری روان تنی مهم است، زیرا می تواند یک بیماری جدی باشد که نیاز به درمان دارد. درمان ممکن است شامل دارو، درمان، تغییر شیوه زندگی یا ترکیبی از این موارد باشد. اگر هر یک از علائم بیماری روان تنی را تجربه می کنید، مهم است که از یک متخصص پزشکی کمک بگیرید.
چقدر احتمال دارد به بیماری روان تنی مبتلا شویم؟
بیماری روان تنی یک بیماری جسمی است که در اثر عوامل روانی یا عاطفی ایجاد یا بدتر می شود. این یک نوع بیماری است که اغلب به اشتباه درک می شود و نادیده گرفته می شود، اما در واقع بسیار رایج است. علل بیماری های روان تنی را می توان به دو دسته تقسیم کرد: بیولوژیکی و روانی.
از جنبه بیولوژیکی، استعدادهای ژنتیکی خاصی وجود دارد که می تواند فرد را مستعد ابتلا به بیماری های روان تنی کند. این می تواند شامل سابقه خانوادگی بیماری روانی و همچنین برخی شرایط پزشکی مانند دیابت یا بیماری قلبی باشد. علاوه بر این، برخی داروها، مانند داروهای ضد افسردگی، می توانند خطر ابتلا به بیماری های روان تنی را افزایش دهند.
از جنبه روانشناختی، استرس عامل اصلی در ایجاد بیماری روان تنی است. این می تواند شامل استرس ناشی از کار، خانواده، روابط یا هر منبع دیگری باشد. علاوه بر این، ترومای حل نشده مانند سوء استفاده فیزیکی یا جنسی نیز می تواند منجر به بیماری روان تنی شود. سایر عوامل روانشناختی که می توانند به بیماری روان تنی کمک کنند عبارتند از افسردگی، اضطراب و اختلالات شخصیت.
شناخت علائم و نشانه های بیماری روان تنی مهم است، زیرا می تواند یک بیماری جدی باشد که نیاز به درمان دارد. درمان ممکن است شامل دارو، درمان، تغییر شیوه زندگی یا ترکیبی از این موارد باشد. اگر هر یک از علائم بیماری روان تنی را تجربه می کنید، مهم است که از یک متخصص پزشکی کمک بگیرید.
درمان بیماری روان تنی
بیماری روان تنی وضعیتی است که در آن علائم جسمی ناشی از عوامل روانی است. درک این نکته مهم است که علائم فیزیکی واقعی هستند و نباید آنها را به عنوان “همه در سر شما” نادیده گرفت. درمان بیماری روان تنی معمولاً شامل ترکیبی از رویکردهای فیزیکی و روانی است. از نظر فیزیکی، رسیدگی به هر گونه بیماری زمینه ای که ممکن است به علائم کمک کند، مهم است.
از نظر روانشناختی، درمان شناختی-رفتاری (CBT) اغلب برای کمک به بیمار در شناسایی و اصلاح افکار و رفتارهایی که به علائم فیزیکی کمک میکنند، استفاده میشود. علاوه بر این، از تکنیک های آرام سازی مانند مدیتیشن، یوگا و تنفس عمیق می توان برای کاهش استرس و اضطراب استفاده کرد. همچنین توسعه راهبردهای مقابله ای سالم برای مقابله با احساسات و موقعیت های دشوار بسیار مهم است.
در نهایت، می توان از روان درمانی برای کمک به بیمار در به دست آوردن بینش در مورد عوامل روانشناختی که در بروز علائم فیزیکی نقش دارند استفاده کرد. با ترکیب مناسب درمان ها، می توان بیماری روان تنی را مدیریت کرد و بیمار می تواند زندگی سالم و رضایت بخشی داشته باشد.
هر بیماری گزینه های درمانی خاص خود را دارد. برای بیماریهای جسمی معمولاً درمانهای جسمی مانند دارو یا عمل جراحی مهمترین آنهاست. با این حال ، روانپزشک خوب معمولا سعی می کند با یک فرد به طور کلی رفتار کند و عوامل ذهنی و اجتماعی را که ممکن است در ایجاد یک بیماری نقش داشته باشد در نظر بگیرد. بنابراین ، اگر احتمال داده شود روان در بیماری جسمی شما نقش داشته باشد ، درمان هایی برای کاهش استرس ، اضطراب ، افسردگی و غیره ممکن است کمک کند. که توسط روانپزشک تعیین می گردد.
سلام و احترام،آقای دکتر!واقعا خیلی ممنونم که زمان میذارید سوالاتو میخونین جواب میدین،در حالتیم که واقعا مستاصل شدم… من حدود دوسال پیش به روانپزشک مراجعه کردم که آسنترا100و الانزاپین2/5برای درمان افسردگیم تجویز کردن و از روند درمان راضی بودم تا چند ماه پیش که وقتی حالم بهتر شد،با مشورت پزشکم و تحت نظر ایشون بصورت تدریجی آسنترا رو به دوز50رسوندم که هنوزم میخورم و الانزاپین رو بدون عوارض قطع کردم.به دلایلی تصمیم گرفتم مراجعه مجدد به ایشون نداشته باشم ولی حالا که بعد از دوماه که از قطع الانزاپین میگذره و طی این مدت تحت استرسهای زیاد هم بودم،مشکلات روان تنی از جمله تپش قلب و تنگی نفس و گرفتگی کتف و سرگیجه پیدا کردم.در ضمن به دو روانپزشک معروف دیگه،یکبار مراجعه کردم که راضی نبودم و حالا خیلی ناامیدم و از درد،خسته و کلافه شدم.😪😪😪شما میتونین بهم کمک کنین با تجویز کمترین داروی ممکن و حمایت روانی،بهبود پیدا کنم؟؟
سلام شما دوباره باید تحت نظر روانپزشک قرار بگیرید و مصرف دارو را با تجویز ایشون مصرف کنید
عرض سلام و احترام فرزندم 30 سال آست پارسال به دیابت نوع دوم مبتلا شد وبعد آز آن ترس از بیمار ی های مختلف ذهن ایشان را درگیر نموده ده ها آزمایش سونو گرافی های متعدد ام آر ای که با وحودیکه سلامت پسرم را تایید میکردند ولی خاطرش را آسوده نکرده حتی روانپزشکی که گهگاه مراجعه میکند اسنترا و یک داروی سایکو ز تجویز نموده اند که وسواس زیادی به عوارض جانبی دارو ها دارد و بعد از مصرف دو تا سه عدد قرص به بهانه حالت تهوع ادامه نداد روز به روز بدتر میشود شما بیماران تان را در کدام بیمارستان بستری میفرمایید تا با پرونده پزشکی ایشان در مطب خدمت برسم. با تشکر
سلام و وقت بخير
آنچه از شرح حال شما مى توان متوجه شد نوعى ترس از بيمارى است كه اصطلاحا به آن “خود بيمار انگارى يا هيپو كندريازيس” گويند. هر چند تشخيص قطعى بعد از معاينه و مصاحبه تخصصى مشخص مى شود.
عموما این بیماران اشتغال فکری و نگرانی پیوستهای درباره حالت سلامت یا وضعیت بدنی خود دارند و بيشتر مواقع نیز در مورد عملکرد بدن خویش، دچار شک و تردید شده و شکایتهای متعددی را از دردهای جسمانی خود ابراز میکنند.
روشهاى مختلفى در درمان اين اختلال وجود دارد از جمله رواندرمانى و دارو درمانى.به طور مثال بازدارندههای انتخابیِ جذب سروتونین میتوانند در درمان اختلال اضطراب بیماری مؤثر باشند. مصرف داروهای بهبود خُلق و سایر اختلالات اضطرابی نیز در صورت وجود مشکلات خُلقی و اضطرابی بیتأثیر نخواهد بود. البته مصرف خودسرانهٔ هیچ دارویی توصیه نمیشود. به طور اين دسته از بيماران نياز به بسترى ندارند و درمان به شكل سرپايى انجام مى شود. من مطب هستم اما جهت تنظيم زمان مى بايست با منشى هماهنگ نماييد. موفق باشيد.