مشکلات رایج سلامت روان در نوجوانان
محتوا
چگونه نوجوانان در معرض بیماری های روانی قرار میگیرند
نوجوانان بسیاری از مسائل مربوط به سلامت روان را مانند بزرگسالان تجربه می کنند. با این حال، در بسیاری از نوجوانان این مسائل تشخیص داده نمی شوند و درمان نمی شوند، حتی ممکن است بیشتر بیماری ها قابل درمان باشند.
مهم است که به خاطر داشته باشید که هر کسی ممکن است به مشکل سلامت روان مبتلا شود. اگرچه برخی از نوجوانان ممکن است بر اساس ژنتیک و تجربیات گذشته خود در معرض خطر بیشتری قرار داشته باشند، اما همه نوجوانان مستعد ابتلا به بیماری های روانی هستند، از جمله دانش آموزان.
شرایط رایج سلامت روان که نوجوانان با آن مواجه هستند
در مورد رایج ترین مشکلات سلامت روان نوجوانان اطلاعات داشته باشید. مراقب مشکلات احتمالی باشید و در صورت لزوم از متخصصین کمک بگیرید. مداخله زودهنگام می تواند برای نوجوان شما بسیار کمک کننده باشد.
افسردگی
بر اساس نظرسنجی ملی SAMHSA در مورد مصرف مواد مخدر و سلامت منتشر شده در سال 2015، تقریباً 8 درصد از کودکان بین 12 تا 17 سال در طول سال گذشته یک دوره افسردگی اساسی را تجربه کردهاند. دختران بیشتر از پسران به افسردگی مبتلا میشوند.
چهار نوع اصلی افسردگی وجود دارد. و حدود نیمی از همه نوجوانانی که علامت های افسردگی را دارند، گزارش می دهند که علائم آنها به شدت بر زندگی اجتماعی یا تحصیلی آنها تأثیر می گذارد.
افسردگی معمولاً کاملاً قابل درمان است. گاهی اوقات درمان به تنهایی مفید است و گاهی ترکیبی از درمان و دارو می تواند بهترین تسکین برای علائم ارائه دهد. اگر افسردگی به موقع درمان نشود، می تواند بدتر شود.
اضطراب
طبق گفته موسسه ملی سلامت روان، تقریباً 8 درصد از نوجوانان بین 13 تا 18 سال دارای اختلال اضطرابی هستند.
اضطراب می تواند به شدت بر زندگی یک نوجوان نیز تأثیر بگذارد. اغلب در توانایی نوجوان برای معاشرت با دوستان تداخل ایجاد می کند. همچنین می تواند در تحصیلات نوجوانان اختلال ایجاد کند. موارد شدید اضطراب حتی می تواند مانع از خروج یک نوجوان از خانه شود.
اضطراب به اشکال مختلفی ظاهر می شود. برای مثال، اضطراب فراگیر میتواند باعث شود که نوجوان در تمام زمینههای زندگی احساس اضطراب کند، اما اختلال اضطراب اجتماعی ممکن است صحبت کردن در کلاس یا حضور در رویدادهای اجتماعی را برای نوجوان دشوار کند.
گفتار درمانی معمولاً بهترین روش درمانی برای اضطراب است. نوجوانان ممکن است از مهارت های یادگیری برای مدیریت علائم خود و رویارویی با ترس های خود سود ببرند.
اختلال کمبود توجه بیش فعالی
طبق مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری، تقریباً 9 درصد از کودکان بین 2 تا 17 سال مبتلا به ADHD تشخیص داده شده اند.
علائم ADHD ممکن است تا سن 4 سالگی آشکار شود، گاهی اوقات این علائم تا سنین نوجوانی مشکل ساز نمی شوند.
کودکان ممکن است تا زمانی که علائم بدتر نشود، مانند دوران دبیرستان، مشکلات تحصیلی را تجربه نکنند.
سه نوع فرعی از ADHD وجود دارد، نوع بیش فعال، نوع بی توجه یا نوع تکانشی. همچنین امکان ترکیبی از این انواع وجود دارد.
نوجوانان دارای تیپ بیش فعال در ثابت نشستن مشکل دارند، نمی توانند از صحبت کردن دست بردارند و برای تکمیل پروژه تلاش می کنند. نوجوانان با نوع بی توجه تمرکز ندارند و به راحتی حواسشان پرت می شود.
ADHD اغلب با درمان و دارو درمان می شود. آموزش والدین همچنین ممکن است بخشی از درمان برای کمک به خانواده در مدیریت علائم در خانه باشد.
اختلال نافرمانی مخالف
طبق گفته آکادمی روانپزشکی کودکان و نوجوانان آمریکا، بین 1 تا 16 درصد از نوجوانان اختلال نافرمانی مقابله ای دارند. ODD اغلب برای اولین بار در اوایل دبستان ظاهر می شود. اگر درمان نشود، میتواند منجر به اختلال سلوک شود که یک اختلال رفتاری بسیار جدیتر است.
اختلال نافرمانی مقابله ای با سرکشی شدید، پرخاشگری کلامی و فیزیکی و کینه توزی مشخص می شود. نوجوانان مبتلا به ODD برای حفظ روابط سالم تلاش می کنند و اغلب رفتار آنها در آموزش آنها اختلال ایجاد می کند. درمان ODD ممکن است شامل برنامه های آموزشی و درمانی والدین باشد.
اختلالات اشتها
اختلالات خوردن شامل بی اشتهایی، پرخوری عصبی و اختلال پرخوری است. طبق گزارش موسسه ملی سلامت روان، در میان نوجوانان بین 13 تا 18 سال، تقریباً 2.7 درصد از اختلال خوردن رنج می برند. اگرچه اختلالات خوردن می تواند هم در مردان و هم در زنان رخ دهد، اما شیوع آن در زنان بیشتر است.
در حالی که بی اشتهایی با محدودیت شدید غذا و کاهش وزن مشخص می شود، پرخوری عصبی شامل پرخوری و تخلیه، یا با استفراغ یا استفاده از ملین ها است. اختلال پرخوری شامل خوردن مقادیر زیادی غذا در یک زمان بدون تخلیه است.
اختلالات خوردن می تواند آسیب جدی به سلامت جسمی نوجوانان وارد کند. درمان اغلب نیاز به نظارت بر سلامت جسمانی و درمان فشرده دارد.
زمان مناسب مراجعه به پزشک
اگر مشکوک هستید که نوجوان شما ممکن است مشکل سلامت روانی داشته باشد، فوراً از متخصص کمک بگیرید. در مورد نگرانی های خود با پزشک کودک خود صحبت کنید یا با یک متخصص بهداشت روانی آموزش دیده مشورت کنید.
