اطلاعات کامل درباره اختلال خود دگر بینی یا مسخ واقعیت

بسیاری از افراد در طول زندگی خود علائم اختلال خود دگر بینی یا مسخ واقعیت را تجربه می کنند. ممکن است احساس کنید که از خودتان یا اطرافیانتان جدا شده اید. این احساسات ممکن است دلیلی برای هراس یا نگرانی نباشند. اما اگر این علائم در زندگی شما اختلال ایجاد کردند، با بهترین روانپزشک و رواندرمانگر تا بتوانید تحت درمان قرار بگیرید.

محتوا

اختلال مسخ واقعیت یا خود دگر بینی چیست؟

اختلال خود دگر بینی، زمانی است که شرایط ذیل را احساس می کنید:

جدا شدن از افکار، احساسات و بدن خود (خود دگر بینی).
از محیط خود جدا شده است (مسخ واقعیت).

افراد مبتلا به این اختلال ارتباط خود را با واقعیت از دست نمی دهند. آن ها متوجه می شوند که تصوراتشان واقعی نیست. مسخ واقعیت یا خود دگر بینی نیز می تواند نشانه ای از شرایط دیگر باشد، مانند:

بیماری های مغزی
حملات صرع
اختلالات روانپزشکی، مانند زوال عقل و اسکیزوفرنی

آیا اختلال خود دگر بینی همان اختلال گسستگی است؟

اختلال خود دگر بینی یا مسخ واقعیت نوعی اختلال گسستگی است. اختلالات گسستگی، شرایط روانی است که شامل اختلال یا شکست در موارد زیر است:

هوشیاری
آگاهی
حافظه

آیا اختلال خود دگر بینی یک اختلال روانی است؟ افراد مبتلا به اختلال خود دگر بینی می دانند که احساس گسیختگی و جداماندن واقعی نیست. افراد مبتلا به اختلال روانپریشی معتقدند که احساسات آنها واقعی است.

چه کسانی به اختلال خود دگر بینی مبتلا می شوند؟

اکثر افراد مبتلا به این اختلال در جوانی به آن مبتلا می شوند. میانگین سنی برای ابتلا به اختلال خود دگر بینی 16 سال است، به ندرت این اختلال بعد از 40 سالگی شروع می شود.

اختلال خود دگر بینی چقدر رایج است؟

اختلال خود دگر بینی گذرا بسیار رایج است. این وضعیت زمانی رخ می دهد که علائم خود دگر بینی را برای مدت کوتاهی تجربه کنید. هنگامی که یک احساس زودگذر از جدا شدن از خود یا محیط دارید. ممکن است احساس کنید در حال تماشای خود در یک فیلم هستید. کارشناسان تخمین می زنند که این اختلال حدودا در نیمی از جمعیت رخ می دهد (در کمتر از 2 درصد از جمعیت رخ می دهد). به ندرت پیش می آید که مسخ واقعیت یا خود دگر بینی نیاز به درمان داشته باشد.

چه چیزی باعث اختلال خود دگر بینی می شود؟

محققان نمی دانند چه چیزی باعث این اختلالات می شود. در نیمی از موارد، درمانگران نمی توانند تشخیص دهند که چه چیزی باعث این اختلال می شود. عوامل بیولوژیکی و محیطی ممکن است در بروز این اختلال نقش داشته باشند. برخی از افراد ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به یک اختلال گسستگی باشند به دلایل ذیل:

یک سیستم عصبی که کمتر به احساسات واکنش نشان می دهد.
برخی از اختلالات شخصیتی یا سایر اختلالات سلامت روان.
صرع

اختلالات گسستگی نیز می تواند پس از استرس یا فشار عصبی شدید رخ دهد، مانند:

پدر و مادری با بیماری روانی حاد
سوء استفاده یا تجاوز (شاهد یا تجربه آن).
تصادفات
خطرات مرگبار و تهدید کننده زندگی
بلایای طبیعی
مرگ ناگهانی یکی از عزیزان
خشونت
جنگ

علل دیگر عبارتند از:

برخی داروها مانند مواد توهم زا

خستگی بیش از حد

بی خوابی یا تحریک حسی، که ممکن است در بخش مراقبت های ویژه (ICU) رخ دهد.

علائم اختلال خود دگر بینی چیست؟

علامت اصلی اختلال خود دگر بینی یا مسخ واقعیت، احساس قطع ارتباط است. ممکن است احساس کنید:

از افکار، احساسات و جسم خود جدا شده اید (خود دگر بینی).
قطع ارتباط با محیط خود (مسخ واقعیت).
شبه ربات
گویی از بیرون بدن خود را مشاهده می کنید.
گویی در یک دنیای رویایی زندگی میکنید.
افسرده، مضطرب، وحشت زده یا انگار دارید دیوانه می شوید.

برخی از افراد علائم خفیف و کوتاه مدت را تجربه می کنند. برخی دیگر علائم مزمن (مداوم) دارند که ممکن است سال ها ادامه داشته باشد. علائم شما ممکن است در توانایی شما برای عملکرد طبیعی اختلال ایجاد کند. حتی ممکن است منجر به ناتوانی و عدم توانایی برای انجام امور روزمره شوند.

اختلال خود دگر بینی یا مسخ واقعیت چگونه تشخیص داده می شود؟

اگر علائمی دارید، روان درمانگر شما را ارزیابی می کند. شما یک سوابق پزشکی و معاینه بالینی خواهید داشت.

چه آزمایشاتی بایستی انجام شود؟ هیچ آزمایشی نمی تواند اختلالات گسستگی را تشخیص دهد. اما ممکن است روان درمانگر شما بخواهد آزمایش های خون یا تصویربرداری (اشعه ایکس، سی تی اسکن یا ام آر آی) انجام دهید. این آزمایشات می تواند بیماری جسمی یا عوارض جانبی دارویی را تایید یا رد کند.

آیا برای اختلال خود دگر بینی نیاز به درمان هست؟

اغلب، افراد به دلیل نگرانی در مورد علائمی مانند افسردگی به دنبال درمان هستند. افسردگی ممکن است مشکلی بزرگتر از اختلال باشد. ممکن است نیاز به درمان داشته باشید اگر:

اختلال طولانی مدت است یا مدام عود می کند

علائم ناتوان کننده یا ناراحت کننده هستند.

اختلال خود دگر بینی چگونه درمان می شود؟

هدف درمان مقابله با عوامل استرس زا است، که باعث ایجاد علائم می شوند. روان درمانگر شما درمان شما را بر اساس موارد زیر برنامه ریزی می کند:

سلامت عمومی.
محرک ها
شدت علائم

درمان اغلب شامل ترکیبی از موارد زیر است:

روان درمانی: گفتار درمانی درمان اصلی اختلالات گسستگی است. روان درمانگر ممکن است یک یا چند مورد از این روش‌ها را انتخاب کند:

درمان شناختی-رفتاری: CBT بر تغییر الگوهای تفکر، احساسات و رفتارهایی تمرکز دارد که به افراد کمک می‌کند یاد بگیرند چگونه الگوهای فکری مخرب یا ناراحت کننده را که تأثیر منفی بر رفتار و احساسات آنها دارند، شناسایی و تغییر دهند.

رفتار درمانی دیالکتیکی DBT : می تواند به اختلالات شخصیتی حاد کمک کند. در صورتی مفید است که سوء استفاده (تجاوز) یا فشار عصبی شدید را تجربه کرده باشید.

حساسیت زدایی از طریق حرکت چشم و پردازش مجدد EMDR : می تواند به شما در مقابله با اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) کمک کند. این درمان می تواند کابوس های مداوم و سایر علائم را کاهش دهد.

خانواده درمانی: با همکاری خانواده، خانواده شما در مورد این اختلال یاد می گیرند و به اطلاعتشان افزوده می شود.

درمان های خلاق: هنر یا موسیقی درمانی می تواند به شما کمک کند افکار و احساسات خود را در یک محیط امن و خلاقانه کشف و بیان کنید.

سایر درمان ها:

تکنیک های مدیتیشن و آرامش: ذهن آگاهی ممکن است به شما در تحمل علائم کمک کند. می توانید یاد بگیرید که با افکار و احساسات خود هماهنگ شوید. همچنین می تواند به تنظیم پاسخ های بدن شما کمک کند.

هیپنوتیزم درمانی: این درمان از آرامش شدید، تمرکز و توجه استفاده می کند. یک روان درمانگر می تواند به شما کمک کند تا افکار، احساسات و خاطرات عمیق را کشف و درک کنید، همچنین می تواند به یافتن ریشه یک مشکل کمک کند.

کلام آخر

در اختلال خود دگر بینی، فرد مبتلا خود را بیرون از بدنش مشاهده می کند. بهبودی کامل برای بسیاری از افراد امکان پذیر است. در برخی افراد، این اختلال خود به خود از بین می رود. برخی دیگر با استفاده از جلسات مشاوره و مقابله با محرک ها بهبود می یابند. درمان به حل مشکلات اساسی کمک می کند. برای جلوگیری از عود علائم به درمان ادامه دهید. این اختلال زمانی ست که به درمان پاسخ نمی دهد و ممکن است مزمن شود. لازم است برای درمان این بیماری از یک روانپزشک کمک گرفته شود.

منبع: https://my.clevelandclinic.org/health/diseases/9791-depersonalizationderealization-disorder