كنترل پرخاشگری

كنترل پرخاشگری

رفتار پرخاشگرانه می تواند موجب آسیب های فیزیکی و آسیب به احساسات دیگران شود. این رفتار شامل استفاده از کلمات زننده تا سوء استفاده فیزیکی می باشد. همچنین فرد پرخاشگر می تواند به وسایل دیگران آسیب وارد کند. این رفتار در برخی موارد می تواند کنترل شود ولی در صورتی که از کنترل خارج شود مى تواند بر زندگی شخصی ، کاری و تحصیلی فرد تاثیر بگذارد. باید درمان و كنترل پرخاشگری را جدی گرفت.

علت پرخاشگری

فاکتورهای بسیاری رفتار فرد را تعیین می کنند:

– سلامت فیزیکی
– سلامت روانی
– ساختار خانواده
– روابط با دیگر افراد
– محیط مدرسه و یا محل کار
– عوامل اجتماعی و اقتصادی
– صفات فردی
– تجربیات زندگی

یک بزرگسال در شرایط و تجربیات منفی احتمالاً رفتاری پرخاشگرانه نشان می دهد. برای مثال هنگام درماندگی و نا امیدی فرد پرخاشگر می شود. همچنین پرخاشگری می تواند ناشی از افسردگی، اضطراب و یا دیگر بیماری های روانی باشد.

پرخاشگری ناشی از بیماری های روانی

– اختلال اوتیسم
– اختلال بیش فعالی و کم توجهی
– اختلال دوقطبی
– اسكیزوفرنی
– اختلال كنترل تكانه
– اختلال استرس پس از حادثه

آسیب به مغز همچنین می تواند موجب عدم توانایی در کنترل پرخاشگری شود. در نتیجه سکته، آسیب به سر، برخی عفونت ها و بیماری ها مغز آسیب می بیند.

پرخاشگری در کودکان

پرخاشگری در کودکان می تواند به دلایل مختلفی مانند موارد زیر رخ دهد:

– تربیت ضعیف خانواده
– ابتلا به برخی بیماری ها
– استرس و ناامیدی

یک کودک با دیدن رفتار پرخاشگرانه در محیط زندگی و یا تحصیل خود می تواند از این رفتار الگوبرداری کند. همچنین امکان دارد که برای گرفتن توجه از اعضای خانواده، دوستان، معلم و … رفتارهای پرخاشگرانه نشان دهد. والدین با عدم توجه و حتی تشویق کودک به اینگونه رفتار ها می توانند این رفتارها را شدت بخشند.
گاهی اوقات کودک به دلیل بیماری های مختلفی مانند اسكیزوفرنی ، پارانوئید و دیگر اختلالات روانی احساس ترس و شک کرده و در نتیجه این احساسات رفتار پرخاشگرانه ای بروز می دهد. در صورتی که کودک به بیماری دو قطبی دچار باشد در فاز مانیاى بیماری اینگونه رفتارها را نشان خواهد داد. در صورتی که کودک مبتلا به افسردگی باشد، زمانی که به موردی حساسیت و واکنش نشان دهد رفتار پرخاشگرانه ای بروز خواهد داد.

برخی اوقات کودک نمی تواند با شرایط جدید و احساسات جدید خودش را وفق دهد. در مواردی که کودک دچار اوتیسم می باشد و دچار نا امیدی می شود، به دلیل عدم توانایی در توضیح موقعیت پیش آمده پرخاشگر می شود.

درمان پرخاشگری

برای درمان پرخاشگری ابتدا نیاز است تا دلیل اصلی این مورد تشخیص داده شود. صحبت کردن با روانپزشك و توضیح موقعیت هایی که موجب پرخاشگری فرد می شود می تواند به کنترل پرخاشگری کمک کند. با تغییراتی در سبک زندگی و شغل فرد می تواند از موقعیت های نا امید کننده دوری کند و کمتر در موقعیت های بد قرار گیرد. همچنین فرد با یادگیری ترفند هایی برای وفق دادن با شرایط ناامید کننده، به میزان زیادی می تواند این مورد را کنترل کند. برای مثال فرد می آموزد تا با صداقت و بدون رفتار پرخاشگرانه با افراد صحبت کند.
گاهی نیاز به جلسات روان درمانی و مراجعه به روانپزشک می باشد. رفتار درمانى در بسيارى موارد مى تواند كمك كننده باشد. به این طریق فرد از عواقب رفتار خود آگاه شده و دلیل رفتار پرخاشگرانه خود را در متوجه مى شود..
منبع : https://www.healthline.com/health/aggressive-behavior